De Tweede Ronde. Jaargang 13



[pagina 26]
Drie gedichten Gré Buitenwerf Vier uur 's middags Wel, ze heeft thee gezet mariakoekjes bedekken exact de afdruk van een weg- geborgen fles de kamerwand dun als gespannen vel trilt onder haar attentie ze luistert, raakt verzonken in uitsluitend spel, verstoort met boenwas de licht verwijderbare kringen: hoe reëler is het huis bewoond met in haar hand een glas.
Materie Niets heb ik van je willen houden dan je lach die rolde over mijn huid, de zachtheid van je onbedekte armen en je handen die waren als mijn handen
[pagina 27]
Giacometti laat de man weglopen in zijn eigen lichaam: een beeld dun als een rafelige potloodstreep - zo kan ik je dus versmallen haarscherp word je en de naaktheid van onze handen maar niet je lach, die wegsterft uit zichzelf.
Mijlpaal We keken ervan op: ons bed had zich vannacht richting antieke kast verschoven het moet geweten hebben wat het zocht; zoals de dingen na verloop van tijd vanzelf gaan leven, lag daar de bruidsjapon stijf uitgestald op de dekens, de sleetse kant liep af hoofdbrekens kostte het we spraken tegen elkander niet anders meer dan over het bewegen zo spraken wij ons moed in.