De Tweede Ronde. Jaargang 13

[p. 191]

Zes gedichten
Anise Koltz^*
(Vertaling Peter Verstegen)

* Anise Koltz is een Luxemburgse dichteres, geb. in Luxemburg, 1928. Eind jaren vijftig verscheen haar bundel Le jour inventé, waaruit bovenstaande gedichten.

Je ploegt me om

Je ploegt me om
en stort
je brandnetelzaad
tussen mijn benen

ik zwel op
door de wreedheid
van jouw vuur

maar ik kronkel
in mijn bloed

mijn open buik
ontvolkt je

Tu me laboures

Tu me laboures
et jettes
ta semence d'ortie
entre mes jambes

j'enfle
par la cruauté
de ton feu

mais je me replie
dans mon sang

mon ventre ouvert
te dépeuple

Vergrendeld gedicht

Ik weet niet hoe
ik moet leven
of sterven

ik besta
als een obstakel

als een voorraad tijd

Poėme barrė

Je ne sais
ni vivre
ni mourir

j'existe
comme un obstacle

comme une réserve de temps

[p. 192]

Als ik rijk was

Niet deze werkelijkheid
een andere

die beter in elkaar steekt
doorzichtig is

als ik rijk was
dan kocht ik God

Si j'étais riche

Pas cette réalité
une autre

mieux construite
transparente

si j'étais riche
j'achèterais Dieu

De verzonnen dag
1

Ik spreek van de geliefde
hij is overal om mij heen
Hij vraagt een nieuwe bestemming
zijn moeite is vergeefs

Als ik de ogen sluit
zie ik hoe hij de hele
stad doorkruist
gevangene van zijn beeld

De minste knippering
van mijn wimpers
doet hem beven
en doodt hem opnieuw
voor mijn ogen

Le jour inventé
1

Je parle de l'aimé
qui est partout
Avec des pas sans issue
il demande un nouveau destin

Si je ferme les paupières
je le vois marcher
à travers la ville
captif de son image

Le moindre battement
de mes cils
le fait trébucher
et le tue à nouveau
devant mes yeux

[p. 193]

2

Zijn mond is mijn mond
ik spreek zijn taal

ik heb de nog trillende
brokstukken van hem
verzameld

daar waar niets verloren gaat
en niets geschapen wordt
verloor en herschiep ik ze

II

Sa bouche est ma bouche
je parle sa langue

J'ai rassemblé
ses morceaux
tremblants encore

là où rien ne se perd
ni ne se crée
je les ai perdus et recréés

3

Red mij niet
op een dag
keer ik weer

intussen
duik ik
de aarde in
naar zijn geraamte

Ik zal op hem lijken
hij herkent me wel

III

Ne me sauvez pas
un jour
je reviendrai

en attendant
je plongerai
dans la terre
vers son squelette

je lui ressemblerai
il me reconnaîtra