De Tweede Ronde. Jaargang 12



[pagina 82]
Twee gedichten Victor Vroomkoning Oude appel Beurs gelegen, het weke gerimpelde vel doortrokken van donkernatte plekken, mispel voorbij, de schijn niet meer ophoudend nog even mee te kunnen, wormstekig tussen al het fris, hier en daar rijpend kroost om haar heen, in. Als een overgroot- moeder in haar bed tijdens de zondagse visite.
April Een nieuwe lente, geen nieuwe huid. Wat ook veroudert, niet je ogen, niet je stem. Je ogen die haar jongste rimpels registreren, haar oude vlekken herijken. Je stem waarmee je desondanks haar weer verleidt: zie hoe dat vel nog huivert van je fluisteren, echo van toen je haar voor het eerst beroerde hoeveel aprils geleden?