De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 26]

Masker
Jos Versteegen

De loden spiegel van de stad
heeft alle huizen omgekeerd,
en langs de wolkenranden scheert
een eeuwenoude waterrat.

Vanuit de hoogte staren wij
een leven lang naar ons gezicht
dat sprekend op de golven ligt,
en wachten op het dood getij.

Eens breekt een late halvemaan
de spiegel van de duisternis
en brengt ons waar geen water is.

Dan zal ik in de modder staan
om radeloos en diep gebogen
te graven naar fossiele ogen.