De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 61]

Te water
Peter Verstegen

Die keer dat hij, tien jaar oud,
te water raakte en dacht,
toen hij aan wal was gebracht:
Er is iets vreselijk fout.

Het water is heerlijk groen,
het is er rustig en goed.
Niets is er meer dat je moet,
alleen wat je zelf wil doen.

Is dit dan het hemelrijk?
Al de mensen die daar staan,
hebben gewoon kleren aan.
Niets dat op een engel lijkt.

De werkelijkheid keerde terug.
Maar de ziel had geroken aan
wegwieken uit het bestaan.
Nog lang was hij zweverig.