De Tweede Ronde. Jaargang 12



[pagina 57]
Drie gedichten Marc Tritsmans Astronomisch Vol opwinding bekeek ik haar voor het eerst van dichterbij. Ze was mooier en scherper dan ooit in dat laatste kwartier. Er waren kraters en bergen maar mysteries hielden zich schuil. En weken nadien bleek ook Jupiter niet meer dan een onooglijk balletje, Mars een rode spat en vallende sterren vielen ook al voor niemand. Alles was eerder en beter bekeken. Maar deze zomeravond zitten we samen met de kinderen en met hun vragen waart weer iets van Galilei of Einstein rond in de tuin. In glanzende ogen, slaan vergeten illusies op hol.

[pagina 58]
Dingen Jaren nadien keer je terug met die ene foto in de hand en merkt dat er helemaal niets aan het landschap is veranderd. Enkel wat net buiten beeld staat zou je willen weerzien: hoe zij toen lachte nog zonder kraaiepootjes om de ogen zonder kinderen onder de huid. Maar je ziet alleen dezelfde heuvel, het dorpje in de verte. Alles onbeweeglijk in de wereld der dingen.
Meter Met deze meter die ik wat schoorvoetend aan de wand bevestig zullen jullie zichtbaar uit de kamer van dit huis en uit mijn leven groeien. Alsof groot worden een doel is dat zo snel mogelijk moet worden bereikt. En bij elk streepje dat ik plaats zal ik voelen hoe jullie huid en haar wat stroever worden en steeds minder voor mij zijn bedoeld. Want jullie willen sneller, sterker, ouder. Wij hangen steeds machtelozer aan de rem.