De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 30]

Maria
Dieuwke Eringa

Voor Kitty Ruys

toen ze ontdekte dat haar zoon
wel een bijzonder kind
maar niet
de aangekondigde
messias was
- zacht was hij, wijs,
een enkele woedeaanval
daargelaten
zoals die keer
in de tempel
met de sjacheraars -
toen ze ontdekte dat haar kind
wel ergernis en lijden bracht
maar geen verlossing
zoals was toegezegd,
greep ze in wanhoop naar haar keel
ze liet geen traan, gelaten
onderging ze
wat haar timmerman,
haar jozef, van haar wilde,
ze baarde kind op kind
en paarde, telkens opnieuw
haar blik werd vaag, verwezen,
zo zien we haar ook nu,
steeds leger en versteend
alleen haar hemelsblauwe manteltje
herinnert aan de dag
dat een engel neerstreek
- of was het soms een duif? -