De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 38]

Twee gedichten
Peter de Visser

De rijpe meester bedient de jonge dichter op zijn wenken

Schrijf, als je schrijft, nooit

over iets dat zich

afrondt:

de verloren geliefde, het dag-

of weekblad,

de een of andere gesteldheid

op het een of andere uur.

Probeer te begrijpen dat er een

uitzondering bestaat,

en dat het misschien die uitzondering is,

die genade schenkt,

of voldoening.

Schrijf altijd vanuit

het heldere bewustzijn.

Alsof zich iets prolongeert:

een zachtheid, een onvoltooidheid.

[p. 39]

Kleine ode op de beginnende ontvankelijkheid

Niets vertedert zozeer als

de zachtmoedige,

de uiterst zachtmoedige

roos.

Behoedzaam strekt zij zich

in de wind,

zich hechtend aan tak en

struik.

Zie, het grijs langs je

slapen

veeg je haast schuchter

weg.