De Tweede Ronde. Jaargang 9



[pagina 166]
Aan de kant Mario LuziGa naar voetnoot* (Vertaling Frans van Dooren) De verlaten steigers werpen de springgolven hoog van zich af, zelfs de oude zeerot kijkt bezorgd. Wat ben je aan 't doen? Ik giet hier olie bij de lamp, ik houd de kamer wakker waar ik me bevind zonder dat jij en die jou lief zijn ervan weten. 't Uiteengeslagen vissersvolk komt weer bijeen, na dergelijke stormvloeden telt men de koppen. Maar jij, waar ben je? Ik hoop in een of andere haven... De vuurtorenwachter vaart met zijn bootje uit, hij zoekt, hij speurt in 't rond, hij koerst naar open water. Op zee en in de tijd heb je van dit soort pauzes.
Sulla riva I pontili deserti scavalcano te ondate, anche il lupo di mare si fa cupo. Che fai? Aggiungo olio alla lucerna, tengo desta la stanza in cui mi trovo all'oscuro di te e dei tuoi cari. La brigata dispersa si raccoglie, si conta dopo queste mareggiate. Tu dove sei? ti spero in qualche porto... L'uomo del faro esce con la barca, scruta, perlustra, va verso l'aperto. Il tempo e il mare hanno di queste pause.	voetnoot* Mario Luzi (geb. 1914), debuteerde in 1935, werd gerekend tot het zg. Florentijnse hermetisme, maar keerde zich daar later van af. Luzi is relatief weinig bekend buiten Italië.