De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 153]

Twee gedichten
Snorri Hjartarson^*
(Vertaling Paula Vermeyden)

Maan en sterren

Eindeloos is de oceaan
rond het eiland van de maan,
stilblauw en nachtblauw
aan lichte stranden;
daar gloeit tegen 't daglicht
van diepte en duister
't zilver van berijpte bergen,
van de herfstbossen 't goud.

Hier en daar voor het strand
rijzen de pieken
van hoge sterren,
gewiek van witte vleugels
warrelt voor de rotswand
als nestbewoners
in pijlsnelle vaart
de oceaan op scheren.

Ze gaan op in het blauw,
vliegen in rechte lijn
verder en verder
voorbij de verste diepten
op glinstervleugeltjes
door de koude ruimte,
komen uiteindelijk
toch weer thuis.

* Snorri Hjartarson (1906), tot 1966 bibliothecaris in Reykjavik, debuteerde met een in het Noors geschreven roman, maar bepaalde zich later uitsluitend tot de dichtkunst. Op zijn naam staan drie dichtbundels. (Vert.)

Tungl og stjörnur

Endalaust er hafið
kringum hólma tunglsins,
lognblátt og húmblátt
við ljósar strendur;
glóir þar við dagskini
djúps og naetur
silfur hrímfjalla,
haustskóga gull.

Risa fyrir ströndu
stakir drangar
hárra stjarna,
hvítra vaengja blak
iðar um hamraþil
er hreiðurbúar
fljúga örskjótir
út á haf.

Hverfa þeir í bláinn.
fljúga beint af augum
áfram áfram
fyrir yztu hylji
geislavaengjum smáum
geim kaldan,
komast svo að endingu
aftur heim.

[p. 154]

Aan zee

I

Vliegt de scholekster boven zijn beeld
spiegelgladde baai uit
vliegen twee scholeksters
met gespreide vleugels
naar zee naar hemel elkaar
een zonwitte stilte in
en spiegelluchten tot ver in de fjorden.

II

Goudgesterd en groen
overdekt de muur de stenen
en bromvliegen zweven
tussen de sterren.

III

Wonderlijke tekens
schrijft de steenloper in 't zand
eeuwige tekens
die niemand ontcijferde
dan het zachte golfje
dat hen uitwist.

Við sjó

I

Flýgur tjaldur yfir mynd sinni
út blaelygnan vog
fljúga tveir tjaldar
breiddum faðmi
móti hafi himni hvor öðrum
inn í sólhvíta þögn
og hillingar langt út á firði.

II

Gulstirnd og graen
breiðist muran um grjótið
og hunangsflugur sveima
milli stjarna.

III

Undarleg tákn
skráir tildran i sandinn
eilif tákn
sem enginn hefur ráðið
nema mjúk aldan
sem máir þau út.