De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 95]

Drie epitafen
(Vertaling Jean Pierre Rawie)

Grafschrift
Charles Baudelaire

Hier rust wie, al te zeer verzot op gore snollen,
ontijdig af moest dalen in het rijk der mollen.

[Frans]

Ci-gît qui, pour avoir par trop aimé les gaupes,
Descendit jeune encore au royaume des taupes.

Grafschrift van een luilak
Jean de la Fontaine^*

Zoals hij kwam is Jan teruggekeerd,
hij heeft zijn geld met rente opgeteerd,
want rijkdom kon hem nooit zo erg beroeren.
Zijn tijd, waar hij uitmuntend raad mee wist,
had hij in twee gedeelten opgesplitst:
één voor de slaap, één om niks uit te voeren.

* Jean de la Fontaine (1621-1695), beroemd door zijn berijmde Contes en Fables, bevriend met Moliëre en Racine.

Epitaphe d'un paresseux

Jean s'en alla comme il était venu,
mangea le fonds avec le revenu,
tint les trésors chose peu nécessaire.
Quant à son temps, bien le sut dispenser:
deux parts en fit, dont il soulait passer
l'une à dormir et l'autre à ne rien faire.

Grafschrift
Paul Scarron^*

De man wiens rustplaats gij aanschouwt
was waarlijk geenszins te benijden:
hij stierf de dood in duizendvoud
alvorens echt te overlijden.

Gij die hier langsgaat, fluister zacht,
laat hem in godsnaam niet ontwaken;
dit is de allereerste nacht
waarin Scarron de slaap mocht smaken.

* Paul Scarron (1610-1660), Parijs dichter in het burleske genre, vriend van Cyrano de Bergerac, echtgenoot van de latere Mme de Maintenon, schreef ook blijspelen en een picareske roman. Hij zou Focquenbroch beïnvloed hebben.

Epitaphe

Celui qui ci maintenant dort
fit plus de pitié que d'envie:
il souffrit mille fois la mort
avant que de perdre la vie.

Passant, ne fais ici de bruit,
prends garde qu'aucun ne l'éveille;
car voici la première nuit
que le pauvre Scarron sommeille.