De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 45]

Twee gedichten
Georgine Sanders

Weerbericht

Hoe zacht en vochtig voelt de lucht vandaag.
Een grauwe sneeuwbank drenkt het dorre gras
en vlakke kou ontleedt zich, laag op laag
van geuren die herroepen hoe het was

nu lang geleden, langer nog, het langst.
En, oude vrouw, ben ik opeens weer kind
in Amsterdam, doorsta in Utrecht angst
om dat hard oorlogseind in voorjaarswind.

In deze straat in Brooklyn, zonder zon,
die gister nog slechts ging van hier naar daar,
loop ik door een herwonnen werkelijkheid

en zie hoe hier de lente weer begon.
Wat eens bestond maakt nog mijn heden waar:
de geur van het verleden weert de tijd.

Brooklyn

juni 1987-mei 1988

[p. 46]

Tussentijd

voor Bert Voeten

Nu bloeit alleen wat zich niet haast,
ook donker bladgroen heeft de tijd.
De lange zomer is in het laatst
kwartier, een korte eeuwigheid.

Kastanjes vallen in het gras,
een krekel zeurt nog, maar diep rood
verkleurt de zon het kruidgewas
dat nietig groeit langs heg en goot.

Geel staat de gulden roede, wit
kruipt winde over het lege strand.
Er vliegen eenden in gelid
op doortocht naar hun winterland.

Een vlinder die naar het zuiden gaat,
zo stil begint het woest vergaan.
Het najaar dat op komen staat,
in vuur en vlam, zaait voortbestaan

(20 september 1986 - 4 februari 1988)