De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 33]

Twee gedichten
Maarten Doorman

Willem Claesz Heda; stilleven

Het is zo vaak gedaan

maar wie het zo doet, plaatst
zich daarboven.

Hij weet het water in de mond

te krijgen
door een overvloed
die in geen vanitas wegebt.

Hij strooit geen zout

maar legt het
korrel voor korrel
in de wond van dit stilleven.

Rijkdom is volledig te grabbel

geschikt, rond deze borden
ligt een chaos van hogere
orde. Voor de dorstige passant
is die groene glans van glas
toch te doorzichtig
om in ten onder te gaan en te verdrinken.

Tenzij je leven je lief is
en bij je vandaan.

[p. 34]

Willem Kalf; stilleven

Wat hier ligt

lijkt
geschikt om te eten,
het kijken
trekt zich terug op de tong,
gedijt even
als spreken
in dit gedicht
en verliest zich weer
in onverteerbare vergankelijkheid.