De Tweede Ronde. Jaargang 9
(1988)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 176]
| |
Vier gedichten
| |
PotlotKarena otot dan punggungnya keras
potlot tak bisa melekukkan badan
Untuk dapat tidur pulas
ia haris melepaskan baju dan kebiasaan kakunya
Tapi ia tak bisa mimpi
tentang ombak atau rambut yang ikal
la hanya bisa mimpi
serdadu yang berdiri tegak
atau mayat yang terbaring kaku -
Serdadu yang berjalan lurus ke depan
meski pun di seberangnya
jalan berliku-liku
1976 | |
[pagina 177]
| |
Een stemIk hoor een stem
weeklagen vanuit een kamer
van een huis op de heuvel
Er is een graf, alang-alang, een tuin
en een oude vijver
Er is een nacht, maneschijn, een oude luit
en een sterrenwichelaar
Mantra's reiken naar de sterren
Een meisje gaat dwars door de tuin
de kamer binnen, zet zich neer op bed en lacht
zij ziet de doortocht van de lege wind en lacht
Ik hoor een stem
vijfhonderd stemmen ineens
weeklagen vanuit een kamer
van een huis:
De stem is als de wind
maar is de wind niet. In de nacht gaat zij weg
maar het is geen weggaan. In de voormiddag
weerstaan dorre bomen de onherbergzame droogte
| |
Sebuah suaraKudengar sebuah suara
meratap dari dalam kamar
sebuah rumah di bukit itu
Ada makam, ilalang, taman
dan kolam tua
Ada malam, sinar bulan, kocapi tua
dan situkang nujum
Mantera mencari bintang
Scorang gadis lintas kebun masuk
ke kamar, duduk di ranjang dan ketawa
dilihatnya angin kosong lintas dan ketawa
Kudengarkan sebuah suara
lima ratus suara tiba-tiba
meratap dari dalam kamar
sebuah rumah:
Suaranya seperti angin
tapi bukan angin. Waktu malam ia pergi
tapi bukan pergi. Di siang hari
Pohon-pohon ranggas menahan kemarau yang sunyi
1970
| |
[pagina 178]
| |
Dageraad in het voorjaarIk wil voor dag en dauw opstaan, de blanke dageraad
de gesloten schelpen zien stukslaan -
Voor het slapen gaan beitel ik de matte maneschijn uit
die zich genesteld heeft in struiken van de laatste sneeuw,
sussend wiegeliedje, ik beitel hem uit
eer de zon een fonkelende spiegel plaatst
Ach, maar tussen het duister en het licht, zijn en niet-zijn
overspoelt tijd steeds maar de eenzame hemel met vroegere mist
en traag en rumoerig wordt de ochtend verstrooid door de wind
- de vogels van heden, terwijl de meegesleurde winter
nog even eeuwig als het ontroerde gisteren
mijn honderden verledens moet verteren
| |
Dini hari musim semiAku ingin bangun dini hari, melihat fajar putih
memecahkan kulit-kulit kerang yang tertutup -
Menjelang tidur kupahat sinar bulan yang ietih itu
yang menyelinap dalam semak-semak salju terakhir,
ninabobo yang menentramkan, kupahatkan padanya
sebelum matahari memasang kaca berkilauan
Ah, tapi antara gelap dan terang. ada dan tiada
Waktu selalu melimpahi langit sepi dengan kabut dulu
lalu angin perlahan-lahan dan ribut memancarkan pagi
- burung-burung hari ini, sedang musim dingin yang hanyut
masih abadi seperti hari kemarin yang mengiba
harus memakan beratus-ratus masa lampauku
1974 | |
De wegJe mond is vol uren: Je bent op weg
Door het tiktok houd je bij elke bocht de pas in,
je kijkt om naar waar de wind staat die zegt: Je
bent achterop geraakt. - Maar je gaat niet
als de golven teloor. En de wind van de dood kan niet
jouw weg door het water onderbreken.
Bij elke deur, soms, lachen de kinderen
en struikelen. Zij volgen jou
zoals een potlood het schrift volgt.
Zij kijken aandachtig hoe de woorden
wegglijden uit de gesproken taal.
Ook zij zijn oud, zij zeggen:
Slapen is een dieper
waarheid.
| |
JalanMulutmu penuh jam: Kau berjalan
Tiktok itu menghentikanmu di tiap tikungan.
kau menoleh ke arah angin yang bilang: Kau
ketinggalan. - Tapi kau tak kehilangan
seperti gelombang. Dan angin maut tak dapat
mematahkan jalanmu di air.
Di tiap pintu, kadang, anak-anak itu ketawa
dan tergelincir. Mereka mengikutimu
seperti potlot mengikuti tulisan.
Mereka tatap kata-kata itu
meleset dari ucapan.
Mereka pun tua, mereka mengatakan:
Kebenaran tidur
lebih dalam.
1976 |
|