De Tweede Ronde. Jaargang 8

[p. 73]

Ter geruststelling
Heinrich Heine^*
(Vertaling Marko Fondse)

Wij slapen zoals Brutus sliep -
Maar Brutus werd wakker en boorde diep
In Caesars borst het kille lemmer!
De Romein was een echte tirannentemmer.

Wij zijn geen romeinen, wij roken tabak.
Elk volk heeft voor wat anders een zwak.
Er is altijd iets waarin een volk groot is;
De Hollanders koken de lekkerste krootjes.

Wij zijn Germanen. In ons knusse land
Slapen wij net zo gezond als een plant,
En waar wij bij het ontwaken naar dorsten
Is heel iets anders dan bloed van vorsten.

* Dit najaar verschijnt bij Uitg. Bert Bakker als deel 5 in De Tweede Ronde Reeks een tweetalige selectie uit de poëzie van Heinrich Heine (ca. 70 gedichten, vertaald door Marko Fondse en Peter Verstegen), onder de titel ‘Denk ik aan Duitsland in de nacht’.

Zur Beruhigung

Wir schlafen ganz wie Brutus schlief -

Doch jener erwachte und bohrte tief
In Caesars Brust dat kalte Messer!
Die Römer waren Tyrannenfresser.

Wir sind keine Römer, wir rauchen Tabak.

Ein jedes Volk hat seinen Geschmack,
Ein jedes Volk hat seine Größe!
In Schwaben kocht man die besten Klöße.

Wir sind Germanen, gemütlich und brav,

Wir schlafen gesunden Pflanzenschlaf.
Und wenn wir erwachen pflegt uns zu dürsten.
Doch nicht nach dem Blute unserer Fürsten.

[p. 74]

[Nederlands]

Als eikehout zo trouw zijn wij,
Trots op de lindeboom daarbij.
Waar eiken staan en linden geuren
Zal men vergeefs naar Brutus speuren.

En kwam onder ons al een Brutus voor,
Dan kwam hij Caesar nooit op het spoor,
Vergeefs zou hij naar Caesar zoeken;
Wij hebben lekkere peperkoeken.

Aan vorsten hebben we er zesender-
Tig (Niet één te veel!); een ordester
Siert veiligheidshalve hun aller borsten.
Geen Idus van maart vrezen onze vorsten.

Wij noemen ze Vaders, en Vaderland
Is onze benaming van al dat land
Dat als erfelijk grondbezit aan de vorst hoort;
Wij eten graag zuurkool en menige worstsoort.

Als onze Vader uit wandelen gaat,
Neemt elk eerbiedig zijn hoed af op straat.
Duitsland, dat hok vol makke schapen,
Grijpt nooit naar Brutus' moordenaarswapen.

[Duits]

Wir sind so treu wie Eichenholz.

Auch Lindenholz. drauf sind wir stolz:
Im Land der Eichen und der Linden
Wird niemals sich ein Brutus finden.

Und wenn auch ein Brutus unter uns wär.

Den Caesar fänd er nimmermehr.
Vergeblich würd er den Caesar suchen:
Wir haben gute Pfefferkuchen.

Wir haben sechsunddreißig Herrn

(Ist nicht zu viel), und einen Stern
Trägt jeder schützend auf seinem Herzen,
Und er braucht nicht zu fürchten die Iden des Märzen

Wir nennen sie Väter, und Vaterland

Benennen wir dasjenige Land.
Das erbeigentümlich gehört den Fürsten;
Wir lieben auch Sauerkraut mit Würsten.

Wenn unser Vater spazieren geht,

Ziehn wir den Hut mit Pietät;
Deutschland, die fromme Kinderstube,
Ist keine römische Mördergrube.