De Tweede Ronde. Jaargang 8

[p. 149]

Duister
Drago Ivanišević^*
(Vertaling Marko Fondse)

Hommage aan Hölderlin

Ik weet de klaarte nu onder dennen
mijn godheden liggen ontkleed
op het zand aan de vloedlijn

Hier op dit asfalt
tussen bakstenen massa's vreet vanachter de bergen
het duister gestadig mij aan

O mocht ik even maar, goden,
van onbezoedelde jonkheid
het stralende wit betreden

verre goden uw ademtocht voelen,
als op mijn slapen uw handpalm
ik voelen mocht maar voor even

Ik weet u daar, verren, geheel ontkleed aan de vloedlijn
klaarte in klaarte en er is een weg naar u heen
maar duister omvangt mij, ik blijf in het duister,
ik kan u niet, goden, bereiken

* Drago Ivanišević (Trst 1907 - Zagreb 1981), Kroatisch dichter, schrijver van korte verhalen, toneelschrijver en schilder. Hij studeerde aan de universiteit van Beograd, Parijs en Florence en promoveerde aan de universiteit van Padua (1931). Hij was hoogleraar aan de academie voor theaterwetenschappen in Zagreb. Hij vertaalde uit het Italiaans (Ungaretti, Goldoni, Pirandello), Spaans (Lorca), Frans (Eluard) en Russisch. Zijn vroege surrealistische werk is uniek in de Kroatische literatuur.
Belangrijkste werken: Zemlja pod nogama (‘Grond onder de voeten’, 1940); Dnevnik (‘Dagboek’, 1957); Jubav (‘Liefde’, 1960); Karte na stolu (‘Kaarten op tafel’, 1959); Od blata jabuka (‘Appel van klei’, 1971).

Tama

Počast Hölderlinu

Znam sad pod borovima svjetlost
moja boštva razgaljena leže
uz more na žalu

Ovdje me na ovom asfaltu
među gomilom opeka iza brdâ
uporno nagriza tama

O kada bih mogao, bogovi,
zaći bar načas u bjelinu
umivene mladosti

osjetiti disanje vaše bogovi daleki,
kada bih mogao dlan
osjetiti vaš na čelu svome načas

Znam tamo ste, daleki, na žalu razgaljeni
svjetlost u svjetlosti i puta ima do vas
al tama me sputava, ostajem u tami,
do vas, bogovi, ne mogu