De Tweede Ronde. Jaargang 7



[pagina 78]
De eenzame kluizenaar Willem Wilmink ‘Die zich in haren kleed kleedt en eten eet dat heet heet, in stille kout het koud kauwt, daarbij 't servet steeds fout vouwt, van 't leven in het hout houdt... Wij zien het liefst nog wei, wij, hij hei, hij hei, hij hei. Die zich veelal te voet voedt, hem staat zijn haren goed goed, voor regen hem zijn hoed hoedt, maar ach, wie daags de meid mijdt, des nachts in zijn habijt bijt... Wij zien het liefst nog wei, wij, hij hei, hij hei, hij hei. Die op een rots van lei lei en dacht: als ik me vrij vrij, pas dan is het voor mij mei... die bloem, daar hoort een bij bij, gekleed in zij,’ zei zij.