De Tweede Ronde. Jaargang 7

[p. 69]

Drie gedichten
Simon Knepper

Gij heet mij smalend ondermaats
En krachteloos gebouwd,
Maar geen van uw misprijzingen
Snijdt enig bruikbaar hout.

Ik ben misschien wat smalletjes,
Maar pezig en gezond,
En als ik goed rechtop ga staan
Bereik ik ruim de grond.

Vroege voorjaarsmorgen

De koek is op. De muisjes zijn bevroren.
De boter ligt onneembaar in de vloot.
Ik poog vergeefs een huivering te smoren;
April betoont zich wreder dan begroot.

Toch eet ik dankbaar mijn genadebrood
En ben ik blij dat ik het ochtendgloren
Weer mag aanschouwen, en de buurthaan horen,
En dat ik tot bestaan ben uitverkoren
- een ander is zijn hele leven dood.

Smuilebalk

Waar merel en kraai zich verschuilen,
Waar hoop is vermalen tot vrees,
Weerklinkt in het maanloze duister
Het zachte gesmuil van de mees.

De mees die zó prachtig kan smuilen,
Zo roerend en zeldzaam doorleefd,
Dat zulks bij diverse getuigen
Tot meesmuilen aanleiding geeft.