De Tweede Ronde. Jaargang 7

[p. 82]

Mijnheer Donselaer zoekt een vrouw
Charlotte Mutsaers

vlakbij blackpool in de buurt
heeft dons zich een kasteel gehuurd
dons volstrekt niet van de doven
komt uit zijn hemelbed gestoven
‘o kom bij mij en be my love
mijn levenis zo grauw en dof!’
hoewel ze leek op vlees en bloed
vervluchtigt ze van kop tot voet
nauwelijks slaapt hij goed en wel
of vrouwe slotgeest luidt de bel
een kop zo wit als marmersteen
kijkt dwars door zijn pyama heen
het witte spook zweeft in zijn koets
maar bakt hem daar een damespoets
dons trekt zijn viertal brauwenop
brengt elke vrouw opnieuw een strop?

[p. 83]

dons werd op een bloem verliefd
en doet alles wat haar blieft
dan schrijft hij in een lange brief:
al jouw blaadjes heb ik lief
drukt hij een kusje op haar hart
dan jammert ze: ik raak verward!
eindelijk wordt dons het moe:
hij brengt haar naar de hortus toe
eerst geeft hij haar een nieuwe vaas
maar die weigert ze helaas
zij evenwel schrijft nimmer terug
en ligt zomaar op haar rug...
ook met de gieter wil ze niet
zij is een bron van veel verdriet
dit was geen bloeiend einde, doch
zijn vier brauwen groeien nog