De Tweede Ronde. Jaargang 6

[p. 203]

Twee gedichten
Dorothy Livesay^* (Vertaling Charles Forceville)

Regenbui

Over het bos kwam de regen aangerend
Als een flitsende hazewind.
De droge blaren ritselden onder zijn poten,
En de bomen fluisterden, zuchtten.
Langs de ruwe stammen rende de regen
Likte gretig aan de wortels:
Schoot snel door goten van twijgen en droge blaren
En besnuffelde de koele, zoete grond.

Over het bos rende de regen.
Hijgend en heet;
Toen vluchtte hij de wind achterna
En blafte - hij rook het spoor.

* Dorothy Livesay (Winnipeg 1909) studeerde in Toronto en Parijs, was in de jaren dertig actief in de linkse politiek, werkte als journaliste en lerares Engels, onder meer in Zambia, later als gastschrijver. Haar uitgesproken lyrische poëzie is verzameld in ‘Collected Poems: The Two Seasons’ (1972).

Shower

Over the wood the rain came running
Like a swift greyhound.
The dry leaves rustled at the touch of his feet,
And the trees whispered and sighed.
Down the rough trunks ran the rain
Eagerly licking the roots:
Quickly he sped through the channels of twigs and dry leaves
And sniffed at the cool, sweet ground.

Over the wood ran the rain,
Panting and hot;
Then on the tail of the wind he fled
And bayed as he caught the scent.

Het verschil

Jij mint, wat mij betreft, met te veel schroom.
Want jij, denk ik, moet eerst een boom geheel
Doorgronden, vier seizoenen lang; elk blad
Als door een microscoop zien voor het valt -
En pas na 't rustig gadeslaan hoe herfst
Tot winter wordt en dan het trage weer
Ontwaken met het stijgen van het sap -
Pas dan roep jij: ‘Ik houd van deze boom!’

Alsof zijn schoonheid groter worden kon,
Of juist verstommen, door de stemming van
Een wind, de grillen van de zon; alsof
Niet alle schoonheid opschoot met het zaad -
Zo'n traagheid laat geen tijd voor 't minnen van
Een vallend vuur, een bloem haar korte stond.

The Difference

Your way af laving is too slow for me.
For you, I think, must know a tree by heart
Four seasons through, and note each single leaf
With microscopic glance before it falls -
And after watching soberly the turn
Of autumn into winter and the slow
Awakening again, the use of sap -
Then only will you cry: ‘I love this tree!’

As if the beauty of the thing could be
Made lovelier or marred by any mood
Of wind, or by the sun's caprice; as if
All beauty had not sprung up with the seed -
With such slow ways you find no time to love
A falling flame, a flower's brevity.