De Tweede Ronde. Jaargang 6

[p. 190]

Grijze handschoen
Roo Borson^* (Vertaling Peter Verstegen)

Tussen takken
landt fladderend een vogel,
een zachte grijze handschoen
met een hart.

Het land in de schemer.
Zwart mistmoeras.
Een eerste planeet. Een zwaardpunt.
De vogel fluit ritmisch
in een kerker van duister.

Dit is de laatste onbeschreven vogel,
degeen die je nooit ziet,
maar hoort als je loopt, alleen.

Je kan zien hoever ik gegaan ben
door niet van jou te spreken.
Vogels hebben een simpele afspraak
gemaakt met het land.

Het enige lied dat ik ken
is het lied dat ik zie met mijn ogen,
waarvoor ik mijn ogen zou geven
als jij het horen kon.

* Roo Borson werd geboren in 1952 in Berkeley, maar woont sinds lang in Canada. Haar bekendste bundels zijn ‘A Sad Device’ (1981) en ‘The Whole Night Coming Home’ (1984).

Gray Glove

Among branches
a bird lands fluttering,
a soft gray glove
with a heart.

The land at twilight.
Swamp of black mist.
A first planet. A swordtip.
The bird chanting
in a jail of darkness.

This is the last unclassified bird,
the one one never sees,
but hears when alone, walking.

You can see how far I've gone
not to speak of you.
Birds have made a simple bargain
with the land.

The only song I know
is the one I see with my eyes,
the one I'd give up my eyes
in order for you to hear.

1981