De Tweede Ronde. Jaargang 4



[pagina 39]
Twee gedichten Bert Voeten Impasse Het weinige slinkend tot bijna niets, een paar woorden, een paar lettergrepen - en tenslotte niet te beschrijven het papier onbeschreven onafzienbaar
Wandeling Je loopt de oude weg terug, het pad over waar het begon. Alles is zoals toen: het gazon hoedt de ganzenmars, naast de brug gaat de boom te water, de vrouw aan de lijn van haar duitse staander rakelt grind op. Achter de laan de verzandende speelwei - je wou die oversteken, maar zag geen eind eraan, voelde de kramp optrekken, een lange vlam van je arm naar je hals. Zo alleen was je nooit. Alleen de pijn; niets anders om bij je te zijn.