De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 29]

Twee gedichten
Dingeman Kuilman

De fusilladeplaats

Hier duurt in brons de fusillade
en speuren honden in het gras.

Vanavond gaat een man verlaten
het perk, de dorre rozen langs.

Wind verwart z'n natte haren.
Z'n mond blaast ijle wolkjes af.

Een cavalerie van oud papier
komt in galop de hoek om jagen.

Z'n schaduw wordt hem nagedragen
als een sleep van zwarte taf.

Archeologie

Wat spoorloos is, heeft nooit bestaan.
Woorden verstenen niet. Zelden vindt men
in een moeras een geconserveerd vers.

Weinig blijft over van muren en torens.
Wat nu nog staat, stort later in.

Is dit de klacht van een archeoloog
die op een dag zichzelf hervindt
onder molm en verweerd marmer?

Wie woorden zoekt, zal stilte vinden
en tenslotte met lege handen staan.