De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 98]

Twee gedichten
Jean Pierre Rawie

Goed voorbeeld

Voor Renée & Huug

Er zijn veel dingen in het leven
die beter niet zo konden zijn:
er wordt accijns op drank geheven,
er is veel narigheid en pijn,
ik hoef hier enkel maar te wijzen
op massamoord en gonorrhoe,
op 't stijgen der benzineprijzen
en op de zorg om het milieu.
Maar wat misschien het ergste is:
er is iets met het huwelijk mis.

Vroeger was het mooi geregeld:
de liefde tussen man en vrouw
die door het jawoord was bezegeld
en tot het doodsuur duren zou,
terwijl bij niemand twijfel heerste
wie of er het gezinshoofd was;
God schiep de man immers als eerste,
de vrouw bij nader inzien pas.
Maar ach het komt mij voor sinds kort
dat er iets aan het huwelijk schort.

Mijn opa was een man van daden:
bij de geringste sinecuur
of kleine twist sloeg hij zijn gade,
want hij sloeg graag een goed figuur.
Mijn grootmoeder nam deze tikken
gemeenlijk lijdzaam in ontvangst,
zij wist zich in haar lot te schikken
en leefde van de twee het langst.
Maar mij bevangt melancholie
wanneer ik nú het huwelijk zie.

[p. 99]

 

Goed, nieuwe tijden, nieuwe zeden;

 

men neemt het met de huwelijkstrouw

 

en met de duur gezworen eden

 

van beide kanten minder nauw,

 

en ik hoor menigeen beweren

 

dat hij er waarlijk niet om geeft

 

als er een huisvriend blijft logeren

 

terwijl hij elders nachtdienst heeft.

 

Ja, ik heb zelfs wel eens gehoord

 

dat zulks bij een goed huwelijk hoort.

 

 

 

Nu ben ik allerminst behoudend,

 

ik zie de dingen niet zo klein,

 

maar ik vind wel, als je getrouwd bent,

 

dat er dan regels moeten zijn.

 

En dat ik thuis die regels vaststel

 

is vanzelfsprekend buiten kijf:

 

zij zorgt voor aanrecht, teil en gasstel,

 

terwijl ik mijn rapporten schrijf.

 

Als ieder zo het zijne doet,

 

gaat het in ieder huwelijk goed.

 

 

 

Ook gun ik haar een eigen mening:

 

zij kijkt naar Sonja op de buis

 

en zweert bij de relatietraining,

 

de praatgroep en het vrouwenhuis.

 

Soms deelt zij mij daar iets van mede,

 

dan hoor ik haar geduldig aan -

 

Als and're mensen ook zo deden,

 

zou alles stukken beter gaan.

 

Ik hoop dat dit een voorbeeld is

 

voor menige verbintenis.

[p. 100]

De recensent

Schlag' ihn tot, den Hund - er ist ein Resenzent
Goethe

Qualis artifex!
Nero

Al sedert ik als kleine jongen
in de Matthäus heb gezongen
was ik graag componist geweest.
Ik had ook graag romans geschreven
als Kortooms of als Gerard Reve
waar je voor je plezier in leest.

Ook zou ik graag door mooi te verven
onsterfelijke roem verwerven,
of solo drummen in een band.
Maar ach ik kan geen mens bekoren,
men wil mij lezen, zien noch horen;
daarom werd ik Uw recensent.

Ik bedenk moeiteloos een ganse
oudejaarsavondconférence
waar Kan zijn meester in herkent.
Maar niemand wil iets van mij weten,
de deur wordt voor mij dichtgesmeten;
daarom werd ik Uw recensent.

Nu kan ik wat de andren maken
in de courant van morgen kraken,
en ieder die mij heeft miskend
en mij onwijs heeft afgewezen,
moet mijn almachtig oordeel vrezen;
daarom werd ik Uw recensent.

Natuurlijk ben ik geen groot schrijver,
ik weet, ik compenseer met ijver
wat mij ontbreekt aan echt talent.
Het is niet iedereen gegeven,
maar ja, een mens moet immers leven;
daarom werd ik Uw recensent.