De Tweede Ronde. Jaargang 4

[p. 36]

Summa
Jean Pierre Rawie

De mannen van het uitvaartwezen
schroeven het deksel op de kist.
Zo kwam het einde ook voor deze
principeloze moralist.

Ik heb wat dichtbundels geschreven,
ik heb een vrouw of wat bemind,
het is mij alles om het even,
‘in dorre blaren ruist de wind’.

Ik hoef mij niets meer af te vragen.
Langzaam vervaagt het onderscheid
tussen de nachten en de dagen.
Ik ben ontzonken aan de tijd.