De Tweede Ronde. Jaargang 4



[pagina 45]
Twee gedichten Job Degenaar Fenomenaal Soms komt de liefde uit de diepte stijgt ze op zoals een vrouw per roltrap naar de mode; later zie je haar ineens op de voorplecht van een schip, schuift ze zingend onder een brug uit recht in de armen van de zon.
De treinreis Grauwe middag en de trein snelt voort, hoopjes sneeuw liggen onttoverd langs de baan - tegenover mij neemt ze plaats, en inderdaad zo in de ruit onder het pasgeboren licht ontwaakt ze, wordt ze onweerstaanbaar mythisch als haar hoofd over de velden raast, oplichtend bij 't verzitten, een messias op verkenning in het avondland