De Tweede Ronde. Jaargang 3
(1982)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 154]
| |
Vroeg wakker worden op zondagmorgen
| |
Waking Early Sunday MorningO to break loose, like the chinook
salmon jumping and falling back,
nosing up to the impossible
stone and bone-crushing waterfall-
raw-jawed, weak-fleshed there, stopped by ten
steps of the roaring ladder, and then
to clear the top on the last try,
alive enough to spawn and die.
Stop, back ofF. The salmon breaks
water, and now my body wakes
to feel the unpolluted joy
and criminal leisure of a boy-
no rainbow smashing a dry fly
in the white run is free as I,
here squatting like a dragon on
time's hoard before the day's begun!
Vermin run for their unstopped holes;
in some dark nook a fieldmouse rolls
a marble, hours on end, then stops;
the termite in the woodwork sleeps-
listen, the creatures of the night
obsessive, casual, sure of foot,
go on grinding, while the sun's
daily remorseful blackout dawns.
| |
[pagina 155]
| |
[Nederlands]Gij geest die zonder vuur de weg afholt,
kijk op en zie de haven die zich vult:
de handel, als gewoonlijk slap,
gaat scheep en kiest het ruime sop -
vuil in haar kielzog, dacron touw,
op naar Bermuda, Goede Hoop,
bekijk nog voor de ochtend komt
wijndonk're romp van kits en jol.
Ik kijk naar water in een glas
bedauwd met een fijn ijskoud zweet,
lucht spieg'lend in een kleur van zilver,
neutraal en daarom ook sereen -
als ik van houding of van stemming wissel
zie ik toch iets gemaakt van hout,
een achtergrond met bruine nerf
die 't donker maakt maar niet bederft.
O, dat de geest gekleurd maar onvertroebeld
zou kunnen blijven bij zijn zwoegen!
Beter gekleed, houtblokken zagend
of zich tussen het kerkvolk wagend -
waar ook, maar nee, niet hier!
En nu hoort men klokken elektrisch
‘'t Geloof onzer Vaderen’ vertolken
en nu komt de gemeente samen.
O Bijbel, stukgehakt, gekruisigd
in psalmen die wij horen maar niet lezen,
geen van de mildere subtiliteiten
van kunst of gratie verzoeten deze stijve
kwatrijnen die vierkant worden uitgebalkt -
van vrede zingen zij en preken wanhoop,
al gaven zij soms greep op zwarte angst
en lieten nog de ziel een kleine kans.
| |
[Engels]Fierce, fireless mind, running downhill.
Look up and see the harbor fill:
business as usual in eclipse
goes down to the sea in ships-
wake of refuse, dacron rope,
bound for Bermuda or Good Hope,
all bright before the morning watch
the wine-dark hulls of yawl and ketch.
I watch a glass of water wet
with a fine fuzz of icy sweat,
silvery colors touched with sky,
serene in their neutrality-
yet if I shift, or change my mood,
I see some object made of wood,
background behind it of brown grain,
to darken it, but not to stain.
O that the spirit could remain
tinged but untarnished by its strain!
Better dressed and stacking birch,
or lost with the Faitbiul at Church-
anywhere, but somewhere else!
And now the new electric bells,
clearly chiming, ‘Faith of our fathers,’
and now the congregation gathers.
O Bible chopped and crucified
in hymns we hear but do not read,
none of the milder subtleties
of grace or art will sweeten these
stiff quatrains shovelled out four-square-
they sing of peace, and preach despair;
yet they gave darkness some control,
and left a loophole for the soul.
| |
[pagina 156]
| |
[Nederlands]Nee, toch maar oude kleren aan, zoek
in de hoeken van de schuur naar droesem
en naar drek: gereedschap zonder steel,
tien stompjes kaars en niets meer heel,
oud hout dat uit de Tempel werd geweerd,
verdoemd door Paulus' voorbeeld en zijn leer,
gestoten uit het Koninkrijk, een teken zonder taal,
in Israel verboden, rinkelend cymbaal.
Wanneer zien wij Zijn aangezicht?
Hij schijnt door daaglijks zwarter glas -
in deze kleine stad waar alles is
gekend, zie ik Zijn verdwijnende
emblemen, Zijn witte spits en vlagge-
stok uitstekend boven dikke mist,
deurknoppen van wit porcelein gelijk,
oud spul waardoor de gekken kalmer zijn.
Het haam'rend oorlogsapparaat,
topzware Goliath in vol ornaat -
en geen verlossing in het massaal
afschaffen van hun pracht en praal,
falanx en olifant gaan ook mee
met hun tijd, worden steeds beter:
een miljoen voorhuiden hoopt zich op
wanneer dat koninkrijk ontploft...
Zing zachter! Maar als een nieuw
diminuendo nu eens geen echte
tederheid, slechts rusteloosheid brengt,
excessen, honger naar succes,
't gezonde zelfbedrog, de schijn
van roekeloos voorzichtig zijn,
terwijl wij luist'ren naar het klokkenspel,
waar ook - hier liever niet dan wel.
| |
[Engels]No, put old clothes on, and explore
the corners of the woodshed for
its dregs and dreck: tools with no handle,
ten candle-ends not worth a candle,
old lumber banished from the Temple,
damned by Paul's precept and example,
cast from the kingdom, banned in Israel,
the wordless sign, the tinkling cymbal.
When will we see Him face to face?
Each day, He shines through darker glass.
In this small town where everything
is known, I see His vanishing
emblems, His white spire and flag-
pole sticking out above the fog,
like old white china doorknobs, sad,
slight, useless things to calm the mad.
Hammering military splendor,
top-heavy Goliath in full armor-
little redemption in the mass
liquidations of their brass,
elephant and phalanx moving
with the times and still improving,
when that kingdom hit the crash:
a million foreskins stacked like trash...
Sing softer! But what if a new
diminuendo brings no true
tenderness, only restlessness,
excess, the hunger for success,
sanity of self-deception
fixed and kicked by reckless caution,
while we listen to the bells-
anywhere, but somewhere else!
| |
[pagina 157]
| |
[Nederlands]O, los te breken. Al de grandeur
van 't leven is iets wat je 's zomers
met een meisje hebt... opgetogen
als de President, omringd door zijn
establishment op deze zondag, vrij om
met zichzelf de spot te drijven,
naakt zwemmend, uit de plooi, ziek
van de voor hem geschreven retoriek!
| |
[Engels]O to break loose. All life's grandeur
is something with a girl in summer...
elated as the President
girdled by his establishment
this Sunday morning, free to chaff
his own thoughts with his bear-cuffed staff,
swimming nude, unbuttoned, sick
of his ghost-written rhetoric!
| |
[Nederlands]Geen weekends voor de goden nu. Oorlogen
vlammen op, de aarde likt haar zweren,
een nieuwe breuk, nieuwe promoties, moorden
bij toeval, er komt niets meer naar voren.
Alleen de mens die hier zijn soort uitdunt
klinkt door de Sabbath, het blind
zwaaien van de snoeier en zijn mes,
druk bij de levensboom aan 't werk...
| |
[Engels]No weekends for the gods now. Wars
flicker, earth licks its open sores,
fresh breakage, fresh promotions, chance
assassinations, no advance.
Only man thinning out his kind
sounds through the Sabbath noon, the blind
swipe of the pruner and his knife
busy about the tree of life...
| |
[Nederlands]Wee de planeet, geen vreugde meer
op deze zoete lavakegel;
vrede voor onze zonen als zij vallen
in de ene kleine oorlog die pal op
de andere kleine oorlog komt - 's werelds
politieagent, een spook verdwaald
rondwarend voor altijd
in onze zeer eentonige verhevenheid.
| |
[Engels]Pity the planet, all joy gone
from this sweet volcanic cone;
peace to our children when they fall
in small war on the heels of small
war-until the end of time
to police the earth, a ghost
orbiting forever lost
in our monotonous sublime.
Yes, by and by. But first a larger matter.
I've had you on my mind a thousand years
To thank you someday for the way you helped
me
Establish once for all the principle
There's no connection man can reason out
Between his just deserts and what he gets.
Virtue may fail and wickedness succeed.
'Twas a great demonstration we put on.
I should have spoken sooner had I found
The word I wanted. You would have supposed
One who in the beginning was the Word
Would be in a position to command it.
I have to wait for words like anyone.
Too long I've owed you this apology
For the apparently unmeaning sorrow
You were afflicted with in those old days.
But it was of the essence of the trial
You shouldn't understand it at the time.
It had to seem unmeaning to have meaning.
And it came out all right. I have no doubt
You realize by now the part you played
To stultify the Deuteronomist
And change the tenor of religious thought.
My thanks are to you for releasing me
From moral bondage to the human race.
The only free will there at first was man's,
Who could do good or evil as he chose.
I had no choice but I must follow him
With forfeits and rewards he understood-
Unless I liked to suffer loss of worship.
I had to prosper good and punish evil.
You changed all that. You set me free to reign.
You are the Emancipator of your God,
And as such I promote you to a saint.
|
|