De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 27]

Twee gedichten
Harry van den Eerenbeemt

Bij het openschuiven der ogen,
het eerste tsjilpen der oren,
de wachtkamer reeds vol

verslagen van kwalen en kansen:
kan er al op de tast gevlogen?
mag het gips nu van de tong?

daarnaast dichtgenaaide verlangens,
woorden gehecht aan kunstgebaar;
hier zit er een met röntgenfoto;

kijk, zo was het vroeger toen
nog geen verband bestond

De gehele lucht vastgezet
met zwiepingen en verstek
gezaagd met de horizon:
vakwerk!

Gewone weekse dag;
keuvelend door een grijs
waaraan niemand aanstoot
neemt.

Wat zei ik? geen konijn
te veel buiten het pad,
zie de velden, sluitend
gefreesd en waterpas.

Een mooie mauve wolk,
verdekt gespijkerd, recht
boven beleefde bomen,
goed in het blad.

Intussen ontwaakt onder
de altijd groene, de
handgeknoopte sprei
de gil van generaties.