De Tweede Ronde. Jaargang 3



[pagina 71]
Twee gedichten D. van Wieringen Burgwerd buffers van steen op de rails zonder wissels roerloos een kerkje als een wagon op het terminusstation der seconden jaartal en naam verweren tot rebus zerken wenden zich af van de levens die hun verliezen verhieven aan wonden waar Jezus aan stierf toen spijkers en doornen het wonnen van zijn eigenwaan dit terpje, te klein om een god te bekoren hoort in echoos van maanlicht voorbijgaan de wanhoop, op zoek naar wie haar wichelt een heilsplan uit spinrags' plattegronden

[pagina 72]
Wielen de mist trekt op, twee wielen tot een hek gesmeed werpen hun schaduwspaken op een weg nog nooit begaan door hun profiel het daglicht morrelt aan een slot de poort van een kazerne knarst plots rijden tanks, tuk op een fik verlekkerd de statuten stuk alhaast onthoofd ontbiedt de koning zijn laatste generaal die wel wil goochelen voor extra sterren maar als de duif (o louche tress!) de stafkaart en de troon beschijt rolt wat als snuif hem bij de neus neemt in wolken kruitdamp door zijn rijk