De Tweede Ronde. Jaargang 3

[p. 62]

Twee gedichten
Nico Slothouwer

Deventer

Deventer. De schilder heeft zijn huis
om in en uit te gaan.
Zijn wereld is een wandeling, langs IJssel,
marktplein en het oude Bergkwartier,
dagelijks te herhalen.
Een woede ligt erin besloten, monotoon;
de klop van vrijheid, nauwe straten,
steeds dichtbij.
Het stuwt; hij spreidt, streek
voor streek en ongekend:
Deventer, het hart een abstract schilderij.

Met kleine schokjes

Te leven probeer ik, vorm op vorm,
lief - je maakt me wild en slordig.
Jij, naast jou alleen de dodelijke orde:
met kleine schokjes ouder worden.
Vannacht heb ik ze gevoeld, ze wekten me,
het was of ik iets dieper schroefde in mijzelf.
Een spiraal zag ik die me omsloot,
glad koud staal waarlangs ik stukje voor stukje
neergleed met mijn mooie gedachten.
Nadien werd ik bijzonder kalm.
Ik wilde opstaan om het huis te ruimen,
maar jij - jij danste op kaBOEM kaBOEM muziek
de kamer door, je juichte om ons beiden,
je liet me niet.