De Tweede Ronde. Jaargang 2

[p. 81]

Callipygische Venus
George Brassens
(Vertaling Wiebe Hogendoorn)

Uw rug verliest zijn naam, Mevrouw, met zoveel gratie,
Dat men zich niet weerhoudt, maar geeft hem groot gelijk.
Och, ware ik de eerste dichter onzer natie,
Ik wijdde hem een onvergank'lijk huldeblijk.

Toen ik hem langs zag gaan, liep het mij koud door 't harte.
Tenslotte kwam ik weder tot mijzelf - en nu,
Hoe heet aanbid ik hem! Verlies ik met biljarten,
Dan geef ik Truus een zoen, maar denk alleen aan u.

Een ronding van die kracht! U kon die slechts gewinnen,
Uw vrienden folterend - ooglijders, stuk voor stuk;
Uw couturier kan haast geen garen bij u spinnen,
Uw kleedster staat voortdurend onder zware druk.

Von Lippe Bisterfeldt lijkt sprekend op de mijne
En daarom is het niet zo best met hem gesteld.
Leek hij op die van U, dan zou elk onderlijnen:
Het is een mooie knul, Von Lippe Bisterfeldt.

Schenk toch geen aandacht aan afgunstigen die gillen,
Als had u een te lage opvatting van uw eer
Of dat u zich te zeer laat voorstaan op uw billen
En zit toch nimmer, zelfs niet bij de pakken, neer.

[p. 82]

 

Láát last'ren, dat de wind uw rok heeft opgeheven

 

Toen u een koets uitkwam en dat men zag, Mevrouw,

 

Een hart met pijl erdoor, waarbinnen stond geschreven

 

Deze platvloerse tekst: ‘Voor altoos, Henk, van jou.’

 

 

 

Vrij schimpe Albion, dat u aldaar ten have

 

Uw reverentie maakte voor Elizabeth

 

En toen getuimeld bent, plof, zittend, achterover:

 

De wet der zwaartekracht is hard, maar wet is wet.

 

 

 

Elk zegt: ‘Ik wil niet dood, wanneer ik Napels niet zie.’

 

Voor meesterwerken staat de massa in de rij.

 

Dan koester ik, Mevrouw, een simpeler ambitie:

 

Uw blote toges zien, alvoor ik overlij.

 

 

 

Nooit roov' d'abstracte kunst, thans elk helaas zo lief,

 

Uw zeldzaam driedimensionele perspectief;

 

Al wordt vandaag veel eer met vulsel ingelegd,

 

Lof zij degene die de volle waarheid zegt.