Turias ende Floreta

Hoe Exceleonesa des keysers dochter secretelijcken met Turias sprac, ende hoe hy van haer scheyde.

DEn navolghenden nacht als alle tvolc in rusten was, Exceleonesa doen seer droeve sijnde om dye nieumare die haer gheseyt was, van dat vertreck van Turias, heeft si

[p. 58]

hem secretelijcken met Vergona doen bidden, dat hy inden hof comen wilde, want si hem te spreken begeerde. Terstont als Turias dat vernomen heeft is hy inden hof onder den roselaer neven haer comen daer si onderlinge met malcanderen veel blijschappen bedreven. Ende als si van malcanderen scheyden souden vertelde haer Turias hoe die twee coningen sinen vader den coninc Canamor oorloge aen deden, midts den welcken hi wech reysen moeste tot sijns vaders onderstant, haer den brief thoonende die hem zijn vader gesonden hadde. Dwelc Exceleonesa hoorende bestont bitterlijc te screyen, haer avontuere vermaledijdende tot hem seggende. Wat sal mijns geschien arme bedructe deerne, dit is die maniere der mans, als si haren wille metten vrouwen volbracht hebben so en achten si die niet meer. Mer heere want ic int perijckel der doot ghestelt ben door uwe liefde, en wilt doch van mi niet scheyden ende gheeft my eenigen raet, op dat ic niet en sterve, want ic van u met kinde bevrucht ben, midts den welcken onse liefde niet verborgen blijven en mach, ende had ick gheweten dat ghi ghehoulict sijt, dees oneere en waer mi niet geschiet. Ende als Turias haer tranen sach wort hi ooc bitterlic screyende om dat hi haer gheenen troost en wiste, want den last die haer om sinen wil aenstaende was beswaerde hem therte tot haer seggende. Mijn weerde vrouwe en bedroeft u niet so seere, tsecreet¹⁾ van so bitteren tranen te screyen die mijn herte pinighen, want ghy alleene sijt mijn troost, mijn toeverlaet boven alle vrouwen die ter werelt levende sijn. Ick bid u en weest niet mistroostich van mijn vertreck, want ten alder lancsten sal ic hier binnen eender maent wederom wesen, u belovende dat ick nemmermeer eenige ander vrouwen bekennen sal dan u, daerom bid ic u mijn weerde vrouwe en weest niet

1) Drukfout? Men verwacht: scheid uit, of iets dergelijks

[p. 59]

droevich van mijn vertreck, want ick den keyser uwen vader ghelooft heb binnen een maent hier wederom te wesen. Heer de woorden sijn goet, sprac Exceleonesa, waert sake dat dwerc den woorden volchde, want so help mi God noyt vrouwe ter werelt en bleef so bedruct om dye liefde van eenen man als ic blive om uwe liefde, daerom bid ic u om Gods wille dat ghi mi met u leyden wilt sonder mi hier te laten sterven. Och vrouwe sprac Turias, ter droever tijt bekende ic u oyt, ic wildet God beliefde dat heden waer den lesten dach mijns levens, want ic door uwe liefde meer de doot begheere dan te leven, want waert sake vrouwe dat ick wiste eenighen sekeren wech voor ons twee ick en soude u hier niet laten, mer waer souden wi die moghentheit¹⁾ ws vaders ontcomen oft ontgaen, waert sake dat ic u leven behouden mocht met mijn doot ende dat ghi midts mijn doot levende ontcomen mocht, so soude ic gheerne sterven, maer vrouwe wilde ick u nu met my leyden, wi souden terstont vervolcht worden, ende voor uwen vader geleyt worden, dye ons soude doen sterven met oneeren, daerom en weet ick ons anders gheenen raet, dan dat ghi hier blijft ter liefden van mi tot dat ic wederom come, u secreet houdende ten besten dat ghi cont, want mijn absentie niet langer wesen en mach dan een maent. Ende Turias dese woorden geseyt hebbende is van Exceleonesa gescheyden, ende si van hem met schreyenden ooghen gaende tot haer camer. Turias ghinc wten hof na zijn herberge. Des anderdaechs tsmorgens wel vroech stont hi op, alle dingen gereet makende die tot zijnder reysen van noode waren, dwelck hi den iongelinc Corvelin weten liet, dye terstont met hem te hove ghinc, om orlof te nemen aen den keyser, die noch op sijn bedde lach, ende Corvelin ghinc in die camer den

1) Macht

[p. 60]

keyser seggen, hoe Turias te reysen begeerde. Die keyser dat hoorende, is terstont opgestaen wter cameren gaende, ter plaetsen daer Turias was, dien hi omhelsde, tot hem segghende. Mijn vrient blijft hier desen dach, want ic een weynich met u begheer te spreken. Turias begeerde aenden keyser oorlof door genade, sonder langer zijn reyse te vertrecken¹⁾. Doen dede hem die keyser gheven drie peerden seer wel getuycht, .M. stucken gouts, veel iuweelen ende costelijcke gesteenten voor sijn wijf, drie schiltknechten ende drie pagien seer rijckelijck gecleet. Dit ontfangen hebbende heeft hi aenden keyser oorlof ghenomen, op zijn knyen vallende om zijn voeten te cussen, mer die keyser en wildes niet ghedoogen, hem vander eerden opheffende, ende Turias custe zijn handen, daer na nam hi oorlof aen die keyserinne, aen Exceleonesa ende de heren. Aldus is Turias vanden keyser gescheyden dien Corvelin met veel heren een mijle wtgheleyden, want hi hem seer beminde, ende daer hebben si onderlinge oorlof genomen, van malcanderen scheydende.

1) Uit te stellen