Turias ende Floreta

Hoe des keysers sone Turias vraechde waer hi geweest hadde.

ALs Turias den donckeren nacht aen sach comen, is hi met die duysterheit wt den hof ghegaen tot sijn herberghe. Ende als hem Corvelin sach dien alle tstadt door den heelen dach gesocht had sprac hi tot hem seggende. Here ghi sijt seer vrolijc, segt mi doch coemdi van uwe vriendinne, ic heb u den heelen dach met grote droefheit gesocht. Here want¹⁾ ghi mi die waerheyt vraecht sprac Turias, ic salt u seggen. Tis waer dat in dese stadt een rijc borger woont die een schoon wijf heeft, der welcker ic laestent badt om haer minne haer nae volghende, met dye welcke ic desen nacht in haer huys met haer vrolijc sijnde, my niet en wilde laten gaen voor inden morghenstondt, ende als ic wt den huyse meende te gane sadt haer man binnen voor die dore des huys en rekende met eenen sinen rentmeester, binnen welcker tijt mi die vrouwe in een secrete stede stelde, so dat ic binnen den heelen dage wt den huyse niet raken en conde dan nu in deser uren. Als Turias dit geseyt hadde

1) Omdat

[p. 56]

loech Corvelin die iongelinck, Turias wt liefden omhelsende dien hi neven dander heeren leyde om henlieden te vertellen tgene dat Turias geschiet was, ende hoe hy gevangen hadde geweest, die daėrom alle tsamen seer lachende worden. Turias die den heelen nacht ende dach zonder eten oft drincken onder den roselaer had geseten, hadde groten honger totten heeren seggende, ic had liever te eten dan te gabberen¹⁾, want ic honger heb. Ende terstont brachtmen teten.

1) Lachen, gekheid maken