Turias ende Floreta
(1904)–Anoniem Turias ende Floreta– Auteursrecht onbekendHoe Floreta een heylighe vrouwe vonden heeft op die steenrootse.FLoreta is op die steenrootse geseten ende als si die duysterheyt des avonts aen sach comen en wist si wat bestaen van vervaertheden om dat si haer selven alleene vant des si met grooten drucke op gestaen is, gaende tot op dalder hoochste vander steenrootsen, om te soecken eenige plaetse daer si haer dien nacht soude mogen onthoudenGa naar voetnoot1) ende bescermen voor de wilde beesten, ende also langhen tijt over al gaende, sach si boven op die rootse staen een seer cleyn cappelleken tusschen twee rootsen. In dit cappelleken geschiede menich schoon mirakel, ende was geheeten tot onser vrouwen sterre, om dat boven dat capelleken altijt des nachts een schoon blinckende sterre stont. Neven | |
[pagina 16]
| |
dat cappelleken stont een cleyn huysken daer in woonde een edele heylige devote vrouwe gheheeten Ortalesa. Die welcke na die doot van haren man den grave Lampinon, hoorende die fame vanden mirakelen die int voornoemde cappelleken dagelijcx gebuerende waren, liet die werelt, haer goet den genen gevende die des van noode warenGa naar voetnoot1), ende om te meer vanden menschen ghescheyden te sine, ghinc woonen op die voornoemde steenrootse met een ionghe maecht die si van ioncx opgevoedt hadde, om aldaer God te dienen. Dese heylige vrouwe Ortaleza wt dat voornoemde cappelleken comende, wert Floreta siende, die na dat cappelleken quam vanden welcken si seer verwondert was, niet wetende wat wesen mochte, dies si wederom int cappelleken ghinck tot haer dienstmaecht, segghende. Lieve dochtere het schijnt dat ghinder een vrouwe gaet, maer ic en weet niet wat wesen mach, ende als haer die maghet sach, was si vervaert, tot Ortaleza seggende. Vrouwe wat sullen wi bestaen, want si meenden dat eenich viants gedrochteGa naar voetnoot2) hadde geweest, dwelc inden schijn van eender vrouwen ghecomen hadde. Ortaleza maecte een cruys, haer selven Gode bevelende, ende is haer te ghemoete geghaen, tot haer seggende. Ick besweer u biden levenden Gods sone, dat ghi my segt wie ghi sijt, waer ghi gaet, ende wie u hier bracht heeft. Floreta antwoordende haer haestelijcken segghende. Vriendinne en besweert mi niet, want ic ben een natuerlijcke vrouwe ghelijc als ghy sijt, sodanich van fautsoeneGa naar voetnoot3) gelijct God belieft heeft mi te maken. Mijn lieve dochter sprac Ortaleza, wie heeft u op dese steenrootse bracht, want.xv. iaer heb ick hier geweest dat ic noyt vrouwe en sach dan u. Vrouwe sprac Floreta, mijn sonden hebben mi hier bracht, Floreta is mijnen naem, ic ben dye dochter des conincx Ados, ende | |
[pagina 17]
| |
der coninginnen Gormida, dye mi hielen in een haerder steden geheeten Sesena. Metten cortsten gheseyt Floreta vertelde der vrouwen alle haer fortuyneGa naar voetnoot1) gelijc die geschiet was, al so ghi dat hier vore ghehoort hebt. Vanden welcken die vrouwe Ortaleza verwondert sijnde, wort wt compassien schreyende, ende heeft Floreta byder hant ghenomen, haer inder cappellen leydende neven haer dienstmaecht, tot dye welcke Ortaleza sprack, segghende. Mijn lieve dochtere, siet hier een ander ghesellinne, ende si custen malcanderen. Floreta sprack haer ghebet, daer nae ghingen si eten, ende Ortalesa sprack tot Floreta seggende. Dochter nae dien dat God belieft heeft ende uwer fortuynen, so u hier tot my te beweghene, so bidde ick God dat wy hier in sodanigher manieren leven moeten, dat wi dye hemelsche glorie verwerven moghen. Aldus bleven si alle drie onsen lieven heere dienende, maer Floreta hadde altijt den ionghelinck inder herten al was haer sijn teghenwoordicheyt benomen. |
|