De Tsjerne. Jaargang 21

[p. 103]

[Nummer 3]

Oene Spoelstra:

Ferwert

Ald toer op 'e hichte
fan mear as in inkelde deade
jowt rounom nijs:
oan 'e stiennen man op it Frijhôf
- hy hat it gewear yn 'e oanslach
- oan it stasion;
om twa ûre hâlde de treinen
en groetsje
bern yn 'e skoalle sizze jûchhei
de koumelker rydt mei de wein troch de buorren
yn Foswert sit in âld minske en preuvelt
in frou slút mei soarch de tichte gerdinen
de man leit hoeden syn pet op in stoel del
stasion en âld haven krije swart yn 'e eagen
in jager droant bern út 'e sliep
fljocht ôf op 'e kjersrjochte strael fan 'e fjûrtoer

âld toer op 'e hichte
fan mear as in inkelde deade
wurdt wei.

[p. 104]

Leze

De azem fan Mars waeit
as in fruchtbere dauwe
troch de gedichten.
Bylden sette de ruten iepen
en lôgjend leit it lân geheimen
bleat
oan myn forwûnderjend forstân;

Trêdzjend mei eagen toarst
rin ik bylâns de figueren
achter en op my en om
leit de rounte fan wyt
as in sé om it feilige eilân;

As ik de grins tusken
wurd en it wyt fiel
stoarmje myn eagen dronken
de fjilden fan in nij lân yn.