Lyts Frisiana:
In stûfe swijer:
‘Op in gearkomste yn Bretagne (Frankryk) hâldde Henry Jenner - foar it earst sont krapoan oardel ieu - in taspraek yn it Cornysk.’ G.R. Grouwstra yn De Stim fan Fryslân, 30 oktober '64.
Alhoewol't de earste en ien-nei-lêste sin yn Anne Wadmans lêste roman op dizze wize rinne: ‘As er de doar súntsjes tichtlûkt...’, ‘Hy rint stadich... it doarp yn’, lêst men lykwols by skôger J. Noordmans yn de Leeuwarder Courant fan 31 oktober 1964: ‘Kûgels foar in labbekak, de nije roman fan Anne Wadman - op 'e nij yn de ik-foarm skreaun.’
‘It moat jin... net forwûnderje dat in fers... soms tsjuster liket, yn wêzen is dat net sa, hwant it moat korrespondearje mei in wrâld dy't fan it ûnderwêsten skreaun wurdt, en al mei dat tsjuster lykje, men moat mei in bril fan triennen lêze doare.’ Durk van der Ploeg yn De Pompeblêdden, nr. 7, 1964.
Ik bin ek tsjin, mar oars as dou!
Yn Hollands Maandblad novimber '64 skriuwt Henk Romijn Meijer: ‘Wanneer men Fedde Schurer macaber hoort orakelen over Van het Reve's “grinnikende taalmachteloosheid”, nadat hij zijn lezers de verzekering heeft gegeven dat de brieven hem onverschillig laten, krijgt men het vermoeden dat Schurer zich diep in het geheim verbijt over heel andere zaken dan een gebrek aan stijl en vorm... Van het Reve is altijd stilist geweest, hij is het nu ook weer.’
Fierderop yn itselde artikel: ‘De stijl van de brieven is die van een doordouwer en een pestkop. De lange zinnen zijn kronkelpaden vol overgroeide valkuilen en verborgen voetzoekers... De brieven zijn afvalproducten die de schrijver, onder invloed van de volksopinie, voor vol is gaan aanzien.’
Ut in fraechpetear mei Anne Wadman yn Sneeker Nieuwsblad fan 8 oktober '64: ‘Gedichten is niks, daar sta ik heel sceptisch tegenover. Ik geloof er niet meer in, in mijn eigen gedichten niet en in mijn waardering erover. (!) De experimentelen liggen me niet. Ik voel mij meer vooroorlogs, zoals ook Mulisch ergens opmerkt. Ik voel me meer thuis in de school van Ter Braak. Ik sta wat vreemd tegenover de moderne dichtkunst.’
Ut itselde ynterview: ‘Ik heb nog drie meter boek staan, die ik nog lezen en bespreken moet.’
Es geht alles vorüber.
‘Wy leauwe, dat wy mei Fabryk, De Smearlappen en Kûgels foar in labbekak yn Fryslân wol sahwat troch de seks-barrière hinne binne... Ek de seks saksearret wol wer.’ J. Noordmans yn Leeuwarder Courant, 31 oktober '64.
Auteursrechtelijk beschermd