De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 249]

Tiny Mulder:

Heldersjende

ik kin mei myn eagen
by china op 'e tafel sjen
en mei myn oare eagen
lêze de stiennen tafels
yn dyn hert
de wet fan Das Buch vom Thee
en de wet fan de leafde
skreaun yn it kantich beitele skrift
fan alles dat bliuwt

ik sil ek hwat opskriuwe
yn myn forgonklik skrift
oan de fornaem trage
jangtsekiang
en oan de kant fan de sâlte
wjitteringen lâns dyn noas
hoe't der hoedene hannen binne
om to forbinen
de seare hakke fan de koely
en de pynlikheit fan it hertsear

hjir en jinsen
safier myn eagen fleane
mei de muoiteleaze wjokken
fan de âlde routinearre kormoraen
oer de tafels fan china
oer de stiennen tafels yn dyn hert
oer de keninkriken fan de taestsin
fiele myn fingers de wounen
en wine balseme wynsels
om de brutsen tsjillen
fan de ricksha
om dyn skeinde hope

ricksha rôlje fierder
troch de bûntbiwimpele
feeststrjitten
dêr't forkopere memmen
einlings rane ta núnderjen
en breed forlegen laitsjen

[p. 250]

 

en de bern optille foar de

 

hoopjaende kamera

 

fan de frjemdeling

 

 

 

fljoch fljoch myn eagen

 

oer de wetsartikels

 

fan syn leafde

 

en printsje se oer

 

op myn foarholle

 

as flaggen en wimpels

 

 

 

ik kin gewoan mei myn eagen

 

by china op 'e tafel sjen

 

en mei myn oare eagen

 

lêze de stiennen tafels

 

yn dyn hert

 

is 't net in wûnder?

 

né fansels

 

ik bin berne en werberne

 

mei de helm

[p. 251]

Eangst yn 'e moarn

as ik moarns wekker wurd
is 't noch sa't it is
hûs beam bist

de huzen deugdsume minhearen
yn 'e rige
se binne fannacht net dronken fuorre
en oer de stoepen knoffele
de beammen biwege geef yn de wyn
en krimmeneare âldmannich
út gewoante
dat de bisten balte
komt fan forlet
har iten en drinken komt der oan
wier der is noch neat to rêdden
kinst feilich ta it rút út sjen
heat bisûnders

mar hwat is dat frjemd gounzjen

en floitsjen by de sinne wei

bern it is gewoan

de trein nei it suden

fan elke moarn

fan elke dei

dit is noch in dei sûnder oanslaggen
in wisse dei fan hûs beam bist
de fjurren reus dy't ûnder bleate hakken
de stien forpoeijert
en mei neaken hannen
de iik yn twaën skuort
mei hjitte azem it bist fordampt
is wer net wekker skrille

[p. 252]

Brief nei de sel

ik woe dat ik jo bigreatsjend
oansjen koe
jo rêdde it net
twa hingje oan jou fuotten
twa twinge jou hannen del
ien hat jou holle mei de tinzen
efter syn traljes
ik woe dat ik jo bigreatsjend
oansjen koe
yn jou finzenskip
jo dy't sels jou
biwekkers oansteld hawwe
ien út leafde
ien út freonskip
ien út idelheit
ien út selsbihagen
ien út selsbiklach
en alle fiif út eangst
foar iensumheit

jo moatte dizze neisten
ek noch leafhawwe
yn jou finzenskip
jo hâlde jou biwekkers ek finzen
oan har hannen en fuotten
en har hollen mei de tinzen
ik woe dat ik jo bigreatsjend
oansjen koe
jo de finzene
jo dy't finzen hâlde
jo dy't dit brief lêze

[p. 253]

Moed

dichter
ien mikrobe op in knikkert
yn 't hielal
en likegoed it pún
fan nei de fal
it wurdegrús fan babel
almar skodzje op de hân
en winskje de formaesje
it oarspronkelik forbân
fan kerl mei kerl
en hoopje op de dei
dat ien dichter ien wurd
yn syn folsleine stal
herskeppe mei
lichtwol it wurd
dat god bitsjut

hwat alle oare dichters dogge
is wanhopich
hwat pún en grús
ta diggels foarmje
de skurve wierheit
en foarlopich

[p. 254]

Bilidenis

ja ja sizze de beammen
wrot dyn woartels mar yn de ierde
it foldocht ús goed
almeast
en til dyn kop boppe de stammen
dat fielt net gek
bytiden
skodzje by 't winter de pronk ôf
en arbeidzje rêstich binne dyn fel
it jowt frede
soms

almeast bytiden soms sizze de beammen
wy leauwe dat wy net hearre by de wissen
hwant hwa wit it waer yn it foar?

mar wy leauwe de jierringen
wy leauwe de integriteit fan de stoarm
wy leauwe de libbensdrift fan it
ûnnoazelste kriuwelguod yn de bast
wy leauwe de fûgels dy't bliuwe
wy leauwe de f gels dy't fuortgeane
en weromkomme

alle fûgels kinne weromkomme