De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 207]

[Nummer 6]

Sjoerd Leiker:
Smelle ie

Smell'Ie, Smelliestersân,
de Kleasterkamp, in ynstil sté,
fûgelkloften en hwat wytrik-fé,
Wester syn klinte en syn bakje thé,
en dêr omhinne âld rûch lân; -
ik mei der o sa graech forkeare,
stientsjesykje, mediteare:...
Noch ienris toffelt in muonts
de Muontseleane del.
Efter him boppe Geast en finne
it moarntiidsrea, de gleije sinne;
de hyns komme út it Nachtlân wei,
de Hoptún troch, de bulten oer
en stean dan fredich
by it blakstil wetter.

Lofts yn 'e greide Greult,
ier fan bêd, fan leafde en sinnen sêd.
De muonts is âld, de muonts is mêd.
Jawis, jawis, fyftich nou sahwat;
o jonge ja, noch feardich
en alles like bêst fansels,
mar dochs, je wurde wurch,
je wurde âld en it wurk?...
It brekt jin by de hannen ôf.
Kyrie Ele-i-son,
Christe Ele-i-son.

't Is fingerkâld,
mar Greult, sa jong, sa gysten,
krekt út 'e frou har Ijisken,
rint it swit al by alles del.
Ja, pater, it jaget jin;
der is fan 't wurk gjin ein
en moarn is 't al wer snein.
Hupfalderiere,
hupfaldera!

Sa tusken jong en âld
wankt de wrâld.

[p. 208]

 

Jin deljaen en jin ôfjaen?

 

Wis, mar it griist jin oan;

 

ik sjoch my al by setten

 

tokniesd, tofretten,

 

longerjend op noch in krommel

 

fan libbens tafel,

 

dy't sa rynsk ré-skikt stie...

 

Smell'Ie, Smell'Ie!

 

Lazarus op 'e drompel

 

fan de rike hear.