De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 39]

Ik liz myn wapens del

Ik liz myn wapens del,
Nou't de stampende treinen
Net mear troch it jounlân
Krûpe oer roastige rails.

Ik liz myn wapens del,
Nou't lâns de skimer,
Lâns de sliepwegen
Nei it gehucht
De hoeder liedt de bline wearen
En it wouter draecht
Oer de ruïnen fan de winter.

Ik liz myn wapens del,
Nou't op de blanke hiemen
De hannen winke fan de mem,
En ik feilich bin yn it tsjuster
Each fan de nacht.

Ik liz myn wapens del,
Nou't yn myn hannen wer
It wûnder groeit
Fan de stôk en de stêf,
Hwant hja binne symboalen
Fan de fortreasting.