De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 25]

Wintersk gehucht

Ljocht de ierde,
Klinkt dûnker it liet
Yn de skuorren.

Nimmen net
Rist it findel,
De fane.
En gjin hân
Taelt nei
It elger,
It limmet,
De fjûrstien.

It lichem
Pearet de lippen,
It tsjuster
De eagen.

Hark, hoe't hoar
De hoanne
Kreaket, kwels
Yn it izer!