De Tsjerne. Jaargang 19

[p. 24]

Berte

Hjir lizze de huzen
As stille dieren
Oan it wetter,
Amjend yn it ljocht.

De minsken, de dieren,
De beammen,
Binne út neat ûntstien,
Mar hawwe in bigjin makke
It neamen wurdich.

Yn dizze mienskip
Mei poreuze frommens,
Hwer't nammen en neamen
Ien binne,
Forgielet de tiid
As perkamint.

Ut dizze skerte bin ik berne.
En ik stie tusken
De heupen fan it ljocht
Doe't men myn namme rôp
Under de blinkende pannen.