De Tsjerne. Jaargang 16

[p. 302]

Tiny Mulder:

Bern yn muzyk

byldstil moat ik sitte
it oargel blaest muzyk
út de stive pipen
fan myn earms en skonken
de trompet sjoelt skiven
grillich leven myn rêch del
net heller
né trompet
hy draeit straffe papiljotten
yn myn hier
o heger feller skuort er my
tsjin it dak
en swijt
forriederlik

op myn klapperjende tosken
tynkelet bigreatsjend de piano
de fioelen streakje stil mar
oer myn einefel

mar as alle stimmen alle ynstruminten
yn ien delfal libben my bigrave
moat ik mei al myn luchtwoartels
woast waeije yn de geijende stoarm
moat ik beam wurde fisk wurde
alle tentakels fûleinich biwege
en yn 'e flecht klanken swolgje
as in reus of ik stik
pas op it dak
o heit de muorren

sst lústeret heit
moai stil sitte bern
it duorret nou net lang mear

ûnforhoeds slacht de stilte
my om de earen

Wersjen

bliid datst der biste
seistou
en hast in goede reis hawn
dou hiest foar de wyn
en it waer is goed

[p. 303]

 

lea

 

soel switten de dellingen

 

en ik waerd nimmen

 

yn nimmenslân

 

kâld wonken kromrêgige bergen

 

kom en wy sille dy in wollen

 

dampflues op 'e mûle parsje

 

op miuwewjokken ûntkaem ik

 

pylke troch sinnebajonetten

 

en striek del yn dyn hân

 

streake tsjin dyn skouder

 

 

 

hwa bistou? seiste

 

ik moast fan baren ôf oan

 

bigjinne

 

 

 

it wetter smakke brak

 

mar de porren op 'e karre

 

geuren nei dy

 

de sinne rekke ûnder in auto

 

it hat gjin doel tocht ik

 

en sliepte

 

forleagene ûntstried forgeat

 

leafde

 

dy

 

waerd wekker en woe net

 

wekker wurde woe sliepe

 

woe forleagenje ûntstride forjitte

 

woe wekker wurde

 

hearre ta de leavjenden

 

en ja roppe

 

 

 

doe lieten se in gloednije sinne op

 

de beammen bylâns de wei

 

hiene it drok oer dy

 

en ik hearde myn namme neamen

 

 

 

mar ik kin it dy net sizze

 

de wurden forpulverje

 

tsjin it forwulft

 

ik kin it risiko net rinne

 

datstou lakest