De Tsjerne. Jaargang 16

[p. 253]

[Nummer 9]

Tiny Mulder:

Celluloid

ûnderkuolling yn it hert
in klok dy't snie let
elke lange ûre fan de nacht
en mei de earste deiljacht
haw ik se forlern
de bal de poppe it bern

de bal lei it sitsen jak
oer de stoel en
ûngeduerich stuite er
út myn kille hannen
nei de soele goede fûgels
dêr fluitet er himsels
sielslokkich

de poppe waerd wer celluloid
de tút - forwoast bisocht
myn mûle read to wurden -
streke hja út
der is libben foar har
by de toppen

it bern repte de reed út
wis as God de sawnde deis
syn rêch hat de kromming
fan tagedienens sljochte
hui ropt it tsjin de
rjochtfeardige bern
dy't alles bigripe

de sinne stiet blyn en wyt
op tsjin ruten fan celluloid

net ien fan har komt werom
oant ik waerme trochwâdbere plakken
fyn nei dy
robinson

[p. 254]

Geisha

moarn rôp de muorre
mei de japanske kers
mei de ûndogenske skeane
eagen fan in lytse geisha

lytse geisha's sjogge út
oare eagen as greate
ek op de bline muorre
yn in skeane brabânske
strjitte út de bloeiselbeam
dy't nei den bosch giet
dy't oer de muorre wipt
my in hân jowt en seit
kom wy sille nei den bosch
nei sint jan de doper
hy forlear de wize holle
en dan krijst in basilyk
mei wijreekgeur en kearsflam
kom sei de japanske kers
wolst in blomke yn dyn hier
foar sint jan en alle gekjes
op de nalen fan de basilyk

en de beam nige al it rôze
bloeisel naem de rokjes op
en dounse foar sint jan en
alle gekjes en hilligen
en hja klapten yn de koarte
debile hantsjes en de
hannen lang en wyt fan hillichheit
foar de japanske geisha
mei de skeane oprjocht ûndogenske
eagen dy't net from en froed
sjen kinne
al is 't noch sa