De Tsjerne. Jaargang 16

[p. 90]

Leah Goldberg:
Ienris sil de dei

Ienris sil de dei fan forjefnis en frede dochs komme
Dat men ienfâdich yn 't fjild samar to kuijerjen giet
Troch greiden fol kostlik gers en klaverblommen
Of oer stoppels dy't stekke, mar sûnder pine of fortriet.

Of yn in stjelpge reinbuoi as de loft him set ta broeijen
Wurdst dweiltrochwiet, op 't fel ôf - kinst der tsjin.
Traepjend troch 't wiete gers fielst stiltme yn dy groeijen
Sa 't ljocht binnen yn in wolk groeije kin.

Dû drinkst de roken yn dy't út de fuorgen waeije
Sjochst de sinne speegle yn 'e puozzen stean
Meist it libben wer nimme sa 't is, it wer oanreitsje en aeije
En leaf to hawwen is net mear forbean.

Stadich silstû gean troch it fjild, net bidrige fan immen
Gjin forskrikking fan brânnen en wegen dweile mei bloed
En stadich, stadich wurdst wer ienfâldich en dimmen
As it gers, as in minske, trouhertich en goed.