De Tsjerne. Jaargang 16

[p. 60]

Uri Tzevi Greenberg:
Net as hounen

As hounen ha ús de Eallju net bljegene -

by har dochs wurdt in houn

Streake en patte sels fan Eale lippen; syn jongen
De poppen fan it hûs: hy wurdt oanienwei let en set
En giet sa'n houn dea - hwat in triennen litte de Eallju om him.

Hja brochten ús ek net as skiep nei de slachtbank
Wy, rudige skiep, waerden dreaun ta forneatiging
Oer al de moaije lânskippen fan Europa -
De Eallju soene mei har skiep net omgean as mei ús lichems
Foar it slachtsjen brekt men jins skiep de tosken net út
Noch tept har de wolle fan 'e lea, sa't hja ús diene;
De skiep smieten hja net yn it fjûr

om jiske fan libben to meitsjen

En dy jiske to struijen yn revieren en rioelen.

Bin der oare likenissen foar it needlot dat har hân ús oandie?
Der bin gjin oare likenissen (wurden bin skaden fan in skaed) -
Dit is it skriklikste to sizzen: der bin gjin oare likenissen.
De wreedste martlings dy't minsken

ea noch minsken oandwaen sille yn it lân fan 'e Eallju

Dy't in forliking siket sil it sa sizze moatte:

Hy waerd tramtearre as in Jood.

Alle skrik, alle ûntsetting, alle ienlikhelt

en alle bittere triennen to wrâld

De likenisskriuwer sil sizze: It is by de Joaden om't ôf.

Us needlot is gjin helpen oan
Hwant syn ôfmjittings omspanne de wrâld:
De hiele biskaving, it ryk fan 'e Eallju oant syn top -

is yn ús bloed

En al syn forhoalen biwitten - yn ús triennen.