De Tsjerne. Jaargang 15

[p. 338]

Wybren Veeman:

Kontakt forbrutsen

trams ride
troch u- en s-baen fan east nei west
yn 'e inge poarte hinget de spanning
fan 'e leafde as iennichste grins
de volkspolizei keart de hertstocht

ik kin net bigripe hwerom
astou
as wachter fan 'e märchenbrünnen
alle reade roazen telle
en rapportearje moast
dy lokkich fielst
oan 'e stjer fan it park
mei alle banken

by uzes binne it allegearre
aparte banken
mar dêr wurdt net frijd
sa ticht oan 'e grins

moandei kom ik wer oer
as ik net djipper kin
wit ik dat der gjin leafde is
moandei is boadskipdei
en tiisdei roazetelle

by uzes is gjin fanke
mei dyn sjipskjin boarst
dyn suvre seane molke lippen
hja waerden earder de grins oer treaun

dou silst bliuwe as
griene manlju spanning
stêf omheech
zoll

nei de forbeane nacht yn it hotel
is der frijheit oer de grins

alle manlju binne grien
hwant se waskje har net
sjoch dêr ris nei
ast snein by dyn kommandant roppen wurdst

[p. 339]

 

as wy wekker wurde

 

komt it géografysk probleem

 

lit wy de kaert bistean

 

douane

 

lit my foar de safolste kear

 

as toerist

 

rinnende

 

by dy jildt myn ausweis net

 

 

 

wy ha gjin roazen

 

miskien roazebledtsjes yn 'e striesek

 

mar wy bin dan ek frij

Hwerom is it tsjuster

ús god is de stream fan ieuwen
wy kuijerje troch it bêdbosk
fyn hinget it spinreach
wy tsiere derom hwa't it nimme sil

elts leaf boskpaedtsje forjit
wite lamplekkens omklaeije dream foarmen
binne allinne trochsichtich nei it takommende

bifrediging bringt eltse fûgellûd sjongende muzyk
fortier sûnder forline
wy triuwe it forline wei ûnder de deade blêdden

rounom is it hjerst yn 'e brûnst
wjirms krûpe op it ritme de groun ût
de bok forliest syn hoarnen
wy sykje de rivier

hwerom is it sa tsjuster