De Tsjerne. Jaargang 15

[p. 193]

[Nummer 7/8]

Tiny Mulder:

Wylde Feart

Dou nimst it roer, orkaen,
en jagest my, foltúgde klipper,
as nea noch jage my in skipper
ien koarte stoune oer de oséaen.

Ien koarte stoune en de wrâld krimpt yn,
ûnmachtich steane dêr de fredigingen.
Sil eat my wer yn smelle havens twinge?
Ing is it lân, frij jeije weach en wyn.

Fuortflechtige moannen sile troch 't hielal
en stjerren sjitte floitsjend út har banen,
astou it roer yn hannen hâldst, orkaen, en
my jagest, dêr't dyn wylde moed it wol.

Ien koarte stoune hat dyn stoarmwyn waeid
oant tusken kreeft en stienbok wy bidarren.
Hoe wûnderswiet en tear is dit wjerfarren
nou't lâns myn flanken myld dyn koelte aeit.

In nije skeppingsdei giet dounsjend oer de lûken.
Wy jitte nije wyn yn nije sulveren krûken.

[p. 194]

Leavje is

leavje is
dyn eagen forspylje yn wier
driuwen sjen yn djipsé
pearelmoeren fisken
flechtsjend yn skulpen
en weromfine yn miment
moarn of oarejier.

leavje is
sâlt yn de kiel
dunen ôfgrave oant
it grounsop
dyn lippen net fine
en hommels dyn rop
hearre tusken de miuwen
yn myn hier.

leavje is
de ouwelhûd repe
baeijend yn toarnen
swimmend yn snilen
en koel genêze yn de
balsem fan dyn hannen
moarn of oarejier.

leavje is
in moannesulver skouder
juwielen struwellen
en blau reach
sinke yn de lije welle
en yn streamforsnellingen
stjitte op de swiete
ûntsachlike
earste bertefleach.

[p. 195]

Bitterswiet

Bitterswiet bitterswiet

priuwt dit lytse leafdeliet
sil dyn ear 't wol ienris heine
as de fine drippen 't reine
reine litte oan dyn blinen
silst it hearre as de winen
flaikjend om dy hinne strune
harkest
hark yn alle tunen
strykt de wyn op 't spinnetried
bitterswiet dit leafdeliet
wurden
wurden hat it net
't iensum en ûnwennich hert
kloppet sêfter kloppet hjitter
bitter swiet en swiet en bitter
lústret lichter as de amme
lettertekens fan dyn namme
leafste hâld de siken yn
priuw de rein en hear de wyn
fiel de drippen hein dit liet

bitterswiet bitterswiet.

[p. 196]

To let of net

bin wy to let to let
of net
alle bussen binne fuort
op alle stasjons efterljochten
wiuw se nei
goeije reis en wol thús allegearre
waerm droech en binnendoarren
of hiest meiwold?

sjoch it dûbelrym fan ús gesichten
yn it wachtkeamersrút
ek it stasjon glydt fuort
perrons op 'e flecht
rails op 'e rin efter de lêste trein oan
de wachtkeamers geane nei hûs
of hiest wachtsje wold?

dou rymt op ik
wy sille in tinte bouwe
mei in papieren souder
en in bêd fan snie
glimkje dryst yn myn eagen
miskien komt de lêste bus foarby
dy't nearne stoppet
dy nimme wy.

[p. 197]

Merlyn fjurfugel

springfloed ûnderierdsk bigjin
brekt út nul oant ûneinich
âlde koarste net keare kin
koartsbrân dy't fûleinich
skroeit de soal en yn lôge
útslacht brân brân yn it hert
koal oer de wynbraubôge
goudswarte jiske op 't net -
flues forljochte fan binnen
long lampion transparant

wy witte net mear hwa't wy binne
wy stean' kel fan ús oan de kant

bistou merlyn fjûrfûgel
wynhoazen ûnder de fearren
bin ik magma fjûrkûgel
opsjittend maet fan de stjerren
boppe wy boppe ha en gemis
in rokkeleas ljochtspoar troch ljocht

de mjitte fan kearsflam en krater is
ûneinich gesichtsbidroch