De Tsjerne. Jaargang 14

Sjoerd Spanninga:

Wolkens

Mar dizze moarn -
ljochtskett'rjend stekt de sinne de trompet
in gouden hoarn -
de swiere oaljefanten komt biweging yn.
Dan brekt de oanfal los, by iere gloar;
slachtosken wurde yn de himel set -
it blanke elpenbien kleurt read ivoar...
En op de rêch fan ider dier
sit ûnforfeard, as in lânsier,
de slanke wyn. -

It hanskrift

Al hwat it libben wurket dichtet út dij wei
hwant dyn balladen ha dyn eigen bloedslach mei
en stiicht de ljurkesang omhegen yn dyn liet
it jier dat bloeit wer grien fan stilte en geniet
sa foarmet de natûr in elts wol nei syn wêzen
hja jowt de beammen krêft en bûgsumens de gêrzen
en fjurket soms de dauwe helder as in stjerre
dyn hânskrift wit men gauris der fan ylmenearre.