De Tsjerne. Jaargang 14

[p. 289]

[Nummer 10]

J. Dotinga:

Fryslan

doe't gleone weagen
swijden hat de stilte
dy berne en dyn
miriaden sellen foege
ta in kearn fan krêft

foarme út dyn geast
joech de minsk
dyn wêzen stals
yn terp en dyk

dyn izeren bocht smei
warberens en frucht

griis stiet
de ierde
yn bloei

Ierdsk

de dagen binne
ynein en wolle
gjin tiid mear wêze
en alle ûren
lykje op inoar

alle huzen
binne tichthuzen
alle strjitten ha
deselde namme
rjochtingsleas

ik bin
dêr't ik weikom
en bliuw
dêr't ik net
wêze wol

[p. 290]

Pinksterwunder

it blide boadskip
wurdt yn nije
wurden getten
djipper
taestend nei it
beevfend bloed

it hillich fjûr
tobaernt it
deistich kleed
en follet
tong' en tael
mei Geast

Moarn

de dei stjert
yn ôfgeand tij
de nacht
om my hinne
is forlitten strân
mar de delgong
fan myn bloed
bidet de komst
fan de floed