De Tsjerne. Jaargang 14

[p. 179]

A. Jousma:

Nocturne

It tsjerkhôf lelt yn 't tsjuster
en de beammen rûzje om it paed:
- 't is oars langer lyn as juster,
dat de lêste kappe waerd -

Mar it swarte hôf leit forlitten
en oan 'e ein riist noch swarter de toer:
- ik ha 't hiel myn libben al witten,
dy hinget nei 't westen oer - ...

't Is nuver: it stek stiet wol iepen
en ik ha de kaeijen dochs net.
Ald Durk-om leit grif to sliepen,
hwa hat dan it slot losset?

Nou wit ik: ik stean op it grintpaed,
dat rounrint en einget nea,
en dat it hôf fan it doarp skaet:
it libben fan de dea.

Rjochts..., lofts..., hoe sil ik rinne,
ik sjoch gjin inkle skyn...
Lofts: lyk as deis de sinne?
Rjochts: dwers tsjin de sinne yn?

Gean 'k lofts, gean 'k mei de sinne,
dan nimme de skimen my mei.
Gean 'k rjochts -, dan sil ik se fine
tsjin my oer op 'e roune wei...

Us Memme grêf is dêrjinsen
by 't roetswart silhouet,
dat driget as in stins en
myn hert to húvrjen set.

Ik stean yn 't ierdetsjuster
en sjoch neat as in swart-swiere toer.
Ik bin myn wegen bjuster
en de wyn rûst de grêven oer...

[p. 180]

Haldfest

As waensin wurdt it witten
en tinken wurdt ta waen,
hwat sil ús dwaen en litten
noch hâldfêst jaen?

As it bloedwaerme libben
toraent yn ile dream
en ik gjin freon noch sibben
mear mines neam,

As der mar ien ding klear is:
ik libje..., ik bin!
En as ik hwat der mear is
net grounje kin,

As it soms skynt, der boarte
in frjemd bern tusken 't reid,
eartiids, dêr't d' âlde barte
oer 't sleatsje leit,
As it bigjin yn skimer
allyk de ein fordwynt,
in flues fan grus gemimer
it each forblyn't...

Dan kom en neam myn namme
en liz myn tinken stil,
dy't offer bist én flamme,
it stimlûd én de amme,
de woartel én de stamme,
it doelwyt én de wil,
de wei -, il tsjil.

[p. 181]

Marije en de ingel

nei it Dútsk fan Fritz Dietrich

Hwa hat dochs myn foar opsocht,
dy't suchtsjend iepengiet?
Hwa hat al dat ljocht hjir brocht,
dat om my stiet?

Hwa komt yn en sjocht my stil
yn langst en leafde oan,
dat my it herte stilstean sil?
Hwa komt deroan... ?

Hwa docht frissels los en klean,
dat ik neaken liz?
Hwa sil la myn skurte yngean,
swiet geheimenis?

Draechstû faeks de himel mei
syn ljochten by de rûs?
En gietst oer de stjerrewei?
Sjongst yn 't reingerûs?

Hingestû de apel read
yn myn griene beam?
En hastû skepen út it neat
de wide himelstream?

Makkestû Gods blau en goud
ta blom, dy't iepen giet
en dy't djip yn my forstout
it godlik sied?

* * *

Hwa hat dochs myn doar opstaet,
dy't suchtsjend iepengiet?
Hwa hat my ta God forlaet?
Hwa die 't...?